Δυο Tweets, Μια Πρόταση Δυσπιστίας Και Το Επίπεδο Του Πολιτικού Λόγου

Πριν από λίγα λεπτά η αξιωματική αντιπολίτευση κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας στο πρόσωπο του Υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, προκαλώντας έτσι την καθυστέρηση της συζήτησης και της ψηφοφορίας για το πολύκροτο πολυνομοσχέδιο που ανοίγει επαγγέλματα και καταργεί προστατευτισμούς. Η κίνηση μπορεί να μοιάζει βγαλμένη απ’ το μυαλό κάποιου που παρακολουθούσε το House of Cards χωρίς υπότιτλους μεθυσμένος, αλλά αυτό που θέλω να σχολιάσω είναι κάτι άλλο. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε την πρόταση δυσπιστίας στο Twitter με το εξής tweet:

[field id=”1″]

Το οποίο ακολούθησε αμέσως μετά αυτό:

[field id=”2″]

Αξίζει να σημειώσει κανείς τη flamboyant χρήση του λατινικού t μέσα στη μέση του “καταθέτουμε”, αλλά είναι επίσης αξιοσημείωτος ο χαρακτηρισμός που χρησιμοποιεί ο κύριος Τσίπρας για τον υπουργό οικονομικών της χώρας. Μπορεί να είναι ψιλά γράμματα αυτά για πολίτες χοντρόπετσους, σκληραγωγημένους από ένα πολιτικό προσωπικό γεμάτο Ναζί, ψεκασμένους και χολερικούς μηδενιστές, αλλά εμένα εξακολουθεί να με εκπλήσσει η ελεύθερη και ανερυθρίαστη χρήση εκφράσεων απίστευτης σκληρότητας, επικλήσεων θανάτου και φρίκης με στόχο αληθινούς ανθρώπους στα πλαίσια μιας κουβέντας πολιτικής. Ο κύριος Τσίπρας, που χαρακτηρίζει τον Υπουργό Οικονομίας πληρωμένο δολοφόνο -και της οικονομίας και των πολιτών, όλων των πολιτών, κάθε ενός, όπως διευκρινίζει στο επόμενο tweet, μήπως δεν το καταλάβαμε- μοιάζει να απευθύνεται στο ημιάγριο κοινό του κόσμου του Μαντ Μαξ, όχι στους πολίτες μιας δημοκρατίας του δυτικού κόσμου. Μα “πληρωμένος δολοφόνος”; Τι είναι, ο Μπόμπα Φετ της τρόικας; Ποιος μιλάει έτσι; Πού έμαθε να εκφράζεται μ’ αυτό τον τρόπο; Τι είδους τρικυμία συμβαίνει στο μυαλό του;

Αυτός ο λόγος που ευτελίζει το νόημα των λέξεων και τις μεταχειρίζεται σαν οπλοστάσιο πυροδότησης συναισθημάτων είναι χαρακτηριστικό των πιο φτηνών από τους λαϊκιστές, των Καμμένων και των Ναζί. Θα περίμενε κανείς κάτι καλύτερο από κόμματα της “ευρωπαϊκής” αριστεράς, και βέβαια και από την αξιωματική αντιπολίτευση μιας ευρωπαϊκής δημοκρατίας, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ αυτές τις προσδοκίες τις διαψεύδει σταθερά τα τελευταία χρόνια της δημοσκοπικής του φούσκας.

Τέλος, ίσως θα ήταν χρήσιμο να σχολιάσουμε το φόντο που χρησιμοποιεί στο λογαριασμό του Twitter του ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι λουλουδάτο:

tsipratwitter

UPDATE: Τελικά επειδή οι του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχαν διαβάσει και πάρα πολύ καλά τον κανονισμό και τη βιβλιογραφία, η πρόταση δυσπιστίας τους ήταν άκυρη. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε πρόταση μομφής κατά του προεδρείου και η κοινοβουλευτική του ομάδα σηκώθηκε και έφυγε από τη συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο, που μέχρι πρότινος ήταν το θέμα μας.

UPDATE 2: Φυσικά το επίπεδο του πολιτικού λόγου είναι βορβωρώδες παντού, όχι μόνο στην αριστερά.