Μετα-προεκλογική Σύγχυση ΙΙΙ: Το Μίσος

Δεν θα έπρεπε να εκπλήσσομαι. Κακώς εκπλήσσομαι.

Παρακολουθώ τι γίνεται, διαβάζω. Κάθε μέρα διαβάζω, αποσβολωμένος. Ο Τζήμερος κι ο Μάνος και ο Βαλλιανάτος μπλέκονται σε ένα τριήμερο και αδιανόητο online μπατιρντί αναμεταξύ τους, ο Γιώργος Ανατολάκης και ο Πλεύρης παίρνουν μεταγραφή στη Νέα Δημοκρατία, ο Τσίπρας στη Γαλλία προσβάλλει τον Ολάντ, η Ντόρα Μπακογιάννη διαλύει το κόμμα της και επιστρέφει στο κόμμα του Αντώνη Σαμαρά, το παλιό ΠΑΣΟΚ μετοικίζει στον ΣΥΡΙΖΑ, και μετά από όλα αυτά, σε δεύτερο επίπεδο, στη συνέχεια της πολιτικής επιπέδου δεκαπενταμελούς, ακολουθεί ο σχολιασμός, ένας οχετός μίσους και ειρωνίας και εμμονών, διάλογος επιπέδου προαυλίου δημοτικού.

(Συμμετέχω σ’ αυτό το πράγμα; Είμαι μέρος αυτού; Αν είμαι να μου το πεις. Γιατί δεν θέλω)

Υπάρχουν εξαιρέσεις. Υπάρχουν ψύχραιμες φωνές, σίγουρα, που λένε και γράφουν ουσιαστικά πράγματα, μέσα στον ορυμαγδό. Μα οι φωνές αυτές δεν ακούγονται. Είναι λίγες και ασθενικές και, ούτως ή άλλως, απευθύνονται σε μια μειοψηφία που τα ξέρει ήδη, μίζερη και μόνη, αποσβολωμένη μετά από το εκλογικό αποτέλεσμα που της έδειξε πόσο μόνη στ’ αλήθεια είναι. Πέραν τούτου, χάος. Μίσος, παντού. Διάλογος κανένας, ουσία μηδέν, φωνές μόνο, ουρλιαχτά και μίσος. Εσένα δε σε έχει πνίξει το μίσος; Δεν ασφυκτιάς; Δε νιώθεις ότι η αυτονόητη, αναπόφευκτη απόγνωση γι’ αυτό που συμβαίνει και όσα θα συμβούν γίνεται πιο αφόρητη κάθε φορά που κοιτάς τα ίντερνετς και τις οθόνες, και τους βλέπεις και τους διαβάζεις;

Κοίτα τους ανθρώπους που έχουν δίκιο, όλοι, από τα γεννοφάσκια τους πεφωτισμένοι σωτήρες, από τους αρχηγούς κομμάτων μέχρι τους ανώνυμους σχολιαστές των μπλογκζ, παρακολούθα τους να ξεκατινιάζονται στα κανάλια, να ουρλιάζουν, δες τα πρόσωπά τους να συσπώνται στο μορφασμό της πνιγηρής δικαιοσύνης. Νιώσε την πεφωτισμένη οργή να ξεχειλίζει από τα πληκτρολόγια, αγνή και ανορθόγραφη, υστερικιά.

Δεν θα έπρεπε να εκπλήσσομαι. Κακώς εκπλήσσομαι.

Read more

Αναζητώντας Με Παράδοξα

Πότε πότε κοιτάζω  στα στατιστικά ετούτου εδώ του site τι ψάχνει ο κόσμος στις μηχανές αναζήτησης και καταλήγει εδώ. Τις …

Read more

Οι Τελευταίες Μέρες Του Φεβρουαρίου

Φτάσαμε στο τέλος του “Φεβρουαρίου“, σήμερα και αύριο μένουν (προλαβαίνεις ακόμα να το αρχίσεις), οπότε να τί θα γίνει τις επόμενες ημέρες:

Το κεφάλαιο της 28ης Φεβρουαρίου θα ανέβει το βράδυ (υπολογίζω κατά τις 22:00, εκτός απροόπτου).

Το τελευταίο κεφάλαιο θα ανέβει στις 3 το μεσημέρι της 29ης Φεβρουαρίου.

Ολόκληρο το βιβλίο θα μείνει online και ολόκληρη την 1η Μαρτίου.

Κάποια στιγμή μετά τα μεσάνυχτα και καθώς ξημερώνει η 2η μέρα του Μαρτίου, το site θα πάψει να δείχνει το βιβλίο. Θα δείχνει κάτι άλλο. Μπορεί μιαν έκπληξη. Θα δούμε.

Όλα αυτά θα επικοινωνούνται στα σόσιαλ μύδια οπότε έχε το νου σου στο twitter, το facebook ή το google+, όποιο προτιμάς.

Στις επόμενες ημέρες στο februarios.com και εδώ θα δεις και θα μάθεις όλα τα παρελειπόμενα και τα συμπεράσματα του πειράματος αυτού, θα έχεις την ευκαιρία να προσφέρεις πολύτιμο feedback για όσα διάβασες, ενώ στους επόμενους μήνες και καθώς η επιμέλεια προχωράει, θα υπάρχουν νέα και εξελίξεις και ευκαιρίες να συμμετάσχεις και με διάφορους άλλους τρόπους στη διαδικασία. Όλα αυτά θα οδηγήσουν, βεβαίως, στις αρχές του Ιουλίου, όταν θα κυκλοφορήσει το βιβλίο στην τελική του μορφή και θα μπορείς να το αγοράσεις και να το κρατήσεις δικό σου για παντοτινά.

FEBROURARIOSsmall

Read more

5 Πράγματα Για Διάβασμα: Βιβλία, Εφημερίδες, Γραφίστες, Ποδόσφαιρο

Τώρα τελεταία, λόγω “Φεβρουαρίου“, δεν προλαβαίνω να διαβάζω όσο πριν. Ωστόσο μερικά διαμαντάκια τα παίρνω χαμπάρι και τα απολαμβάνω και να πέντε από δαύτα:

1) Το τελικό, απόλυτο κείμενο που παύει κάθε συζήτηση περί e-books. Διάβασέ το. Τώρα θα ξέρεις τι να λες στους φετιχιστές του χαρτιού:  Τα e-books δεν καίγονται.

What are the core characteristics of literature as a medium and an art form? Unlike painting there is no physical image to contemplate, nothing that impresses itself on the eye in the same way, given equal eyesight. Unlike sculpture, there is no artifact you can walk around and touch. You don’t have to travel to look at literature. You don’t have to line up or stand in the crowd, or worry about getting a good seat. Unlike music you don’t have to respect its timing, accepting an experience of a fixed duration. You can’t dance to it or sing along or take a photo or make a video with your phone.

Literature is made up of words. They can be spoken or written. If spoken, volume and speed and accent can vary. If written, the words can appear in this or that type-face on any material, with any impagination. Joyce is as much Joyce in Baskerville as in Times New Roman. And we can read these words at any speed, interrupt our reading as frequently as we choose. Somebody who reads Ulysses in two weeks hasn’t read it any more or less than someone who reads it in three months, or three years.

Only the sequence of the words must remain inviolate. We can change everything about a text but the words themselves and the order they appear in.

Αριστούργημα.

Read more