Το καλύτερο πράγμα του “Φεβρουαρίου” ως τώρα είναι οπωσδήποτε το feedback που παίρνω, τόσο με τα emails, όσο και στα social media. Εδώ, μια συλλογή από μερικά tweets του πρώτου μισού του μήνα -και του βιβλίου-, που σήμερα ολοκληρώνεται.
[field name=”code18″]
Η πρώτη εβδομάδα του “Φεβρουαρίου” τελείωσε, και έχω να πω τα εξής:
Σε επτά ημέρες 5.000 άνθρωποι διάβασαν 20.000 σελίδες.
Το feedback από όλα τα μέσα (το twitter, το facebook τα emails) είναι καταπληκτικό. Δεν είναι μόνο ο αριθμός των σχολίων και η θετική συνισταμένη -είναι και η ποιότητά τους. Αποδεικνύονται στ’ αλήθεια χρήσιμα, πολύ πολύ πιο χρήσιμα από ό,τι φανταζόμουν.
Πιο πολύ απ’ όλα, ωστόσο, απολαμβάνω αυτά:
Που είναι η 2 μέρα του Φεβρουαρίου? @tgeorgakopoulos όχι τίποτα άλλο, γλυκαθήκαμε χθες το μεσημέρι :)
— Ioannis Kryoneritis (@jkryoneros) February 2, 2012
Προσοχή! Μην διαβάσετε το “Φεβρουάριος” του @tgeorgakopoulos ακόμη.Δεν έχει βγάλει το 2ο κεφ κι έχω μείνει με την περιέργεια για τη συνέχεια
— Lefteris Xenakis (@elxenakis) February 2, 2012
Αναγνώστης παρατήρησε και μου επισήμανε πως το πόθεν έσχες των βουλευτών, για τον τρόπο δημοσίευσης του οποίου είχα σοβαρές ενστάσεις, δεν είναι πια αναρτημένο στο site της Βουλής. Άλλος αναγνώστης μου επισήμανε κάτι που την πρώτη φορά μου είχε διαφύγει: Ότι υπήρχε χρονικός περιορισμός στη δημοσίευση των στοιχείων: Η Βουλή είχε ζητήσει και η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα είχε εγκρίνει τα στοιχεία να δημοσιευτούν μόνο για ένα μήνα.
Να ένα ωραίο κόλπο για να μπαίνεις και να διαβάζεις το βιβλίο πιο εύκολα και γρήγορα από μια iOS συσκευή: …
Ετούτο το φιλόδοξο και κάπως παλαβό ιντερνετικό πείραμα ξεκινάει. Θα είναι πολύ μακρύς αυτός ο μήνας.
Ο φοβερός και τρομερός Ντέιβιντ Καρ των New York Times εδημοσίεψε ένα άρθρο εκθειαστικό για το αμερικάνικο Esquire εχτές, περιγράφοντας το καλό αντρικό περιοδικό ως την εξαίρεση στον κανόνα της γενικής κατάρρευσης του περιοδικού τύπου. Το κριτήριο είναι το εξής: Το Esquire το 2011 αύξησε τις σελίδες των διαφημίσεών του κατά 13,5% τη στιγμή που ανταγωνιστές όπως το GQ και το Details παρουσίασαν (πάλι) πτώση. Διάβασε το άρθρο και μετά θα σου εξηγήσω τα προβλήματα που υπάρχουν σ’ αυτή τη συλλογιστική.
Να πέντε κείμενα από τα παγκόσμια Ίντερνετς τα οποία μπορείς να διαβάσεις σήμερα το βράδυ, κουλουριασμένος δίπλα στη φωτιά, το καλοριφέρ ή τον φλεγόμενο κάδο με τα σκουπίδια.
1. Μια καταπληκτική, πλήρης και ψύχραιμη ανάλυση για το Μνημόνιο του 2010 από το Athens Review of Books. Ο συγγραφέας αναλύει τις αδυναμίες του σχεδίου και, κυρίως, την παταγώδη αποτυχία της Ελληνικής κυβέρνησης να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που προέβλεπε. Είναι μεγάλο αλλά είναι εξαιρετικά γραμμένο και είναι απαραίτητο να το διαβάσεις, είναι χρέος σου ως πολίτης, πώς το λένε.
Βλέποντας το αρχικό Μνημόνιο από τη δική μας σκοπιά μπορούμε να πούμε ότι οι σχεδιαστές του μας ζήτησαν να δαγκώσουμε μεγαλύτερο κομμάτι από αυτό που μπορούσαμε να καταπιούμε. Αγνόησαν το ποιοι ήταν εκείνοι που καλούνταν να εφαρμόσουν όσα ζητούσαν.[21] Το σύνολο του ελληνικού αδιεξόδου αποκαλύφθηκε με το Μνημόνιο. Οι αδυναμίες του πολιτικού συστήματος είναι γνωστές. Η αντίδραση των ομάδων συμφερόντων που θίγονται ήταν προβλέψιμη, αλλά η αδιάλλακτη άρνησή τους να δεχθούν παραχωρήσεις εξακολουθεί να εντυπωσιάζει. Για μια ακόμη φορά φάνηκε ότι (με λίγες εξαιρέσεις) τα τηλεοπτικά μας μέσα ρέπουν προς τη δημαγωγία και τον πανικό. Η αποκάλυψη των τελευταίων δυο ετών όμως είναι η έκταση της παράλυσης της δημόσιας διοίκησης. Η διοίκηση που έχουμε δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κρίσεις. Δεν έχει την πειθαρχία, την αίσθηση της αποστολής, τα κίνητρα ή την expertise που χρειάζονται.
UPDATE: Πολλές εξηγήσεις και νέα δεδομένα εδώ.
Σήμερα δόθηκαν στη δημοσιότητα οι δηλώσεις “Πόθεν Έσχες” των 300 μελών του κοινοβουλίου, και για πρώτη φορά αναρήθηκαν και στο Ίντερνετ για να τις διαβάζουν οι πολίτες, καθώς η Αρχή Προστασίας Δεδομένων έδωσε τη σχετική άδεια (πέρυσι είχε αρνηθεί –άδικα, σύμφωνα με αυτό). Ως εδώ καλά. Οι πολίτες έχουν ένα μέρος να μπορούν να μπουν και να δουν ανά πάσα στιγμή την περιουσιακή κατάσταση των εκπροσπώπων τούς, όπως πρέπει. Αλλά εδώ υπάρχουν μερικά πολύ σημαντικά και πολύ σοβαρά “αλλά”, που κάνουν ετούτη τη δημοσίευση εξαιρετικά ύποπτη, ενδεικτική της αλλόκοτης, οπισθοδρομικής και ανεγκέφαλης προσέγγισης από τους υπευθύνους αυτής της ιστορίας. Συγκεκριμένα:
Κοίτα να δεις: Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας του Facebook σε συνεργασία με επιστήμονες του Università degli Studi di Milano, κάθε …
Ο Στιβ Τζομπς πέθανε την περασμένη Τετάρτη (ξημερώματα Πέμπτης για εμάς), και όταν συμβαίνουν τέτοιας σημασίας γεγονότα ένα είναι το σίγουρο και το προσφιλέστερο σε εμένα παραπροϊόν: Κείμενα. Πολλά κείμενα από πολλούς ανθρώπους και με πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις. Παρακάτω μάζεψα τα 10 καλύτερα που θα σου δώσουν μια καλή εικόνα για τον άνθρωπο και τη σημασία του:
1. Η Ζωή Του Στιβ Τζομπς (από το Wired)
Ένα πλήρες και αναλυτικό timeline της δουλειάς του από έναν άνθρωπο που έζησε την καριέρα του από κοντά.
His accomplishments were unmatched. People who can claim credit for game-changing products — iconic inventions that become embedded in the culture and answers to Jeopardy questions decades later — are few and far between. But Jobs has had not one, not two, but six of these breakthroughs, any one of which would have made for a magnificent career. In order: the Apple II, the Macintosh, the movie studio Pixar, the iPod, the iPhone and the iPad.