Δύο Ενδιαφέροντα Άρθρα Για Την Ανεπάρκεια Της Online Διαφήμισης

Όταν λέω "ανεπάρκεια" εννοώ για τους παραγωγούς περιεχομένου: Η online διαφήμιση δεν είναι αρκετή, όχι μόνο για τη διατήρηση των παλιών εμπορικών μοντέλων, αλλά σε μερικές περιπτώσεις ούτε και των πολύ πιο φτωχικών νέων. Τα άρθρα:

Στο πρώτο, ο κύριος τονίζει ότι το πρόβλημα δεν το έχει το Ίντερνετ, αλλά η διαφήμιση αυτή καθαυτή. Η διαφήμιση είναι που τραβάζει ζόρια, γιατί ως μέσο προώθησης προϊόντων δεν είναι το ίδιο αποδοτική όσο ήταν παλιά, και κατά συνέπεια (είναι και θα) είναι λιγότερο χρήσιμη στους πελάτες.

Advertisers don't sponsor your news product – they rent the attention of whatever audience you've assembled, and this exchange isn't nearly as valuable for either party as it used to be. Much has changed since the era portrayed in Mad Men, but for the purposes of this topic, the most important change is this one: in the mid-20^th century, consumers had limited media choices, and so their attention was concentrated and could be sold at premium prices. In the early 21^st century, consumers enjoy exponentially more media choices, which is why the advertising value of each choice is now miniscule compared to the 20^th century revenues on which the industry was founded.

Στο δεύτερο ο αναλυτής κοιτάει τα νούμερα που ανακοίνωσε η Washington Post και βλέπει ότι για κάθε δολάριο που κερδίζει η εταιρία online, χάνει πέντε στο print.

Let’s face it: the online advertising business model, when applied to the transformation of the newspaper industry, is largely failure.