Το ΓερουλiPhone-Gate Και Τα Εύπεπτα Σκάνδαλα

Ο Παύλος Γερουλάνος (αν το διαβάζω σωστά εδώ) είναι τρισέγγονος του δημάρχου της Αθήνας Εμμανουήλ Μπενάκη και δισέγγονος του Αντώνη Μπενάκη, ευεργέτη και ιδρυτή του ομώνυμου Μουσείου. Το πλησιέστερο σε "αριστοκρατική" οικογένεια που έχουμε στην Ελλάδα είναι η δικιά του, οπότε θα υπέθετε κανείς ότι θα έχει 670 ευρώ περισσευούμενα  για να πάρει το iPhone 4S, άμα το θέλει. Το ότι το κινητό αγοράστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού (δηλαδή από εμάς) είναι ένα σκάνδαλο που έχει συναρπάσει τα σόσιαλ μύδια και τα Ίντερνετς από εχτές.

Τώρα, εγώ είμαι ο τελευταίος που θα πει το "ναι αλλά δείτε πρώτα τους άλλους" επιχείρημα, το απεχθάνομαι το "ναι αλλά δείτε πρώτα τους άλλους" επιχείρημα, και τονίζω με έμφαση ότι πρόκειται για υπόθεση γελοία και αξιοκατάκριτη και τη λοιδορία ο υπουργός πολιτισμού την αξίζει οπωσδήποτε. Αλλά έχει ενδιαφέρον το μέγεθος του θορύβου που προκάλεσε το Γερουλiphone-gate αν το συγκρίνει κανείς φερ' ειπείν με το σκάνδαλο της Proton, ή με τους Τσοχατζόπουλους και τους Παπαγεωργόπουλους αυτής της χώρας. Το συμπέρασμα είναι εύκολο: Το Ίντερνετ είναι ένας καθρέφτης της κοινωνίας, ελαφρά παραμορφωτικός (πιο μορφωμένοι/ευκατάστατοι έχουν πρόσβαση) αλλά τελικά όχι πάρα πολύ. Το σκάνδαλο ετούτο είναι πάρα πολύ ελκυστικό γιατί είναι πάρα πολύ εύκολο κι έχει μέσα τη λέξη iPhone. Το σκάνδαλο Λαυρεντιάδη είναι περίπλοκο και δεν μπορείς να κάνεις εύκολα πλάκα μαζί του σε 140 χαρακτήρες ή να το καταγγείλεις εύκολα και γρήγορα σε ένα blog post. Τί να σχολιάσεις; Ότι δεν έχει σαγόνι;

Η απλοϊκότητα της σκέψης και η επιλεκτικότητα των αντανακλαστικών (και) στο Ίντερνετ είναι φαινόμενο ανησυχητικό μεν, αναμενόμενο δε, και για να λέμε την αλήθεια, και παγκόσμιο. Δεν είμαστε μόνο εμείς ρηχοί, αλλά κι εμείς είμαστε, και μάλλον περισσότερο από άλλους και σε μεγαλύτερο ποσοστό, καθώς μας έχει εκπαιδεύσει καλά σ' αυτό η πολύ ιδιαίτερη δημοσιογραφία μας. Ας πούμε, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να καταπιούμε αμάσητο το "100 άνθρωποι εργάζονταν για τα social media του ΓΑΠ" από τα Παραπολιτικά των ΝΕΩΝ (όχι ενός σκουπιδομπλογκ -των ΝΕΩΝ), δε μας κάνει εντύπωση ούτε καν το στρογγυλό νουμεράκι, το σαν επινοημένο για να αναπαραχθεί (παρεμπιπτόντως το αληθινό νούμερο: τρεις). Ευχαρίστως θα το αναπαράξουμε και θα κάνουμε πλάκα γιατί γράφει μέσα "social media" που καταλαβαίνουμε τί είναι και έχει και ένα στρογγυλό νούμερο. Είναι πολύ βολικό. Από τη στιγμή που τα Ελληνικά media αναπαράγουν ότι αυτοκτόνησε ο Χρήστος Χωμενίδης χωρίς ανησυχίες για ανοησίες όπως η διασταύρωση και η αλήθεια, από πού κι ας πού θα σηκώσουμε εμείς το φλάμπουρο της αξιοπιστίας και της αλήθειας;

Το προφανές πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε κανένα μπούσουλα για να πλοηγηθούμε στον ωκεανό πληροφορίας στον οποίο πλέουμε μαζί, και πάμε στα κουτουρού, χωρίς να μπορούμε να καταλάβουμε τί είναι σημαντικό και πόσο. Και τελικά, καθώς οι Λαυρεντιάδηδες κάνουν αυτά που κάνουν, εμείς το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να αναβάλλουμε για λίγο τις κουβέντες που ο δισέγγονος του Μπενάκη αναπόφευκτα, αργά ή γρήγορα θ' ανταλλάξει με τη Siri.

Παρεμπιπτόντως, κάτι που ίσως να είναι ενδεικτικό για την απώλεια του μπούσουλα:

Να πώς αντέδρασε ο Χρήστος Χωμενίδης στη χτεσινή διασπορά της είδησης για το θάνατό του.

Και να πώς αντέδρασε κάποιος άλλος που το Twitter "πέθανε" χτες, ο Τζον Μπον Τζόβι: