Υπέροχες Ελληνικές Εκλογές ΙΙ

Άλλη μια Κυριακή, άλλη μια εκλογή, άλλη μια ματιά στο Ελληνικό zeitgeist, τον παλμό του λαού αυτού του περήφανου και του αλλοπρόσαλλου, μια ματιά αυτογνωσίας και ουσίας, που προσφέρεται για συμπεράσματα πλούσια, καίτοι τραγικά, μα εν μέρει αναμενόμενα.

Τα πράγματα, βεβαίως, αυτή τη φορά ήταν λιγότερο αθώα. Την προηγούμενη φορά, ελεύθερος κι ανόθευτος, ο λαός έδειξε ποιος πραγματικά είναι. Τώρα μπήκε μέσα η σκοπιμότητα, ο φόβος, αριστεροί ψήφισαν δεξιά, δεξιοί ψήφισαν αριστερά, η βούληση νοθεύτηκε, ή υποτάχθηκε σε ένα συμφέρον θολό, ασαφές.

Και μοιραία κι αναπόφευκτα το εμφυλιοπολεμικό χάσμα ανάμεσα στους Έλληνες σιγά σιγά μορφοποιείται. Τα στρατόπεδα τα είχα περιγράψει πριν από πολύ καιρό, μα τώρα το χάσμα γίνεται ορατό, οφθαλμοφανές. Και ανοίγει.

Σχεδόν το μισό εκλογικό σώμα ψήφισε τα λεγόμενα "φιλοευρωπαϊκά" κόμματα, αν έχει αυτός ο χαρακτηρισμός οποιαδήποτε έννοια. Το άλλο μισό ψήφισε τα "αντιμνημονιακά" κόμματα, ένα χαρακτηρισμό που οπωσδήποτε δεν έχει καμία ουσία καθώς περιλαμβάνει τους ψεκασμένους, τους ναζί, το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ ή, όπως το λέμε πλέον, το ΠΑΣΟΞΥΡΙΖΑ από τη χώρα των παραμυθιών.

Ο Αντώνης Σαμαράς, ίσως ο χειρότερος πολιτικός των τελευταίων δεκαετιών (προσωπική μου γνώμη), αναμένεται να γίνει πρωθυπουργός. Η χαρά του ήταν έκδηλη. Δεν τον απασχολεί, προφανώς, το ότι το κόμμα του πέρασε το 20% μόνο και μόνο χάρη στην ψήφο των φοβισμένων απ' το λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα τον ψήφιζαν ούτε για διαχειριστή πολυκατοικίας. Η εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας ήταν η δεύτερη χειρότερη εκλογική επίδοση στην ιστορία αυτού του κόμματος. Αρχιτέκτων και αυτής και της χειρότερης; Ο Αντώνης Σαμαράς. Αλλά είναι μες την καλή χαρά, το όνειρό του γίνεται πραγματικότητα, αυτό είναι που έχει σημασία, ε;

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να πιστεύει ότι το 17%, που έγινε 27% (με τη συνδρομή του βαθέος ΠΑΣΟΚ αλλά και εισαγωγέων με Rolex) ισοδυναμεί αφ' ενός στην δική του, παράλληλη πραγματικότητα περίπου με το 137% του Ελληνικού λαού, και είναι όλοι συνειδητοί ιδεολογικοί σύντροφοι της ΚΟΕ και του "Κόκκινο - τροτσκιστές". Περιχαρής ο πρόεδρος του δεκαπενταμελούς έκανε δηλώσεις νίκης κοροϊδεύοντας τους ψηφοφόρους που ψήφισαν κάτι άλλο και καλώντας τα αντιπολιτευόμενα νιάτα του, όψιμα και αιώνια, στη μάχη. Καμία έκπληξη, όλα αναμενόμενα. Ο ένας πόλος είναι σαφής, μορφοποιημένος, πολύ ακραίος, πολύ θυμωμένος, έτοιμος για δράση.

Οι ναζί πήραν πάλι 7%, το ίδιο ποσοστό που είχαν πάρει και στις προηγούμενες εκλογές, παρ' όλες τις επιθέσεις σε αλλοδαπούς, τα "εγέρθητι", τα χαστούκια και την κάλυψη από τα media. Όποιος ζει στην Ελληνική κοινωνία δεν θα έπρεπε να εκπλήσσεται, αλλά απ' ό,τι φαίνεται ο περισσότερος κόσμος ζει πολύ ασφυκτικά κλεισμένος στη φούσκα του και δεν καταλαβαίνει τι υπάρχει παραέξω, έτσι πολλοί έπεσαν από τα σύννεφα απογοητευμένοι στα timeline. Πάλι. Ίσως τώρα να κατάλαβαν καλύτερα πού ζουν. Αυτό είναι το καλύτερο μάθημα ετούτων των εκλογικών αναμετρήσεων, φρονώ.

Μιας και είπαμε για μάθημα.

Με κάποιον τρόπο το ΠΑΣΟΚ διατήρησε το 12% του και έμεινε τρίτο κόμμα και έτσι ο κάπως κωμικοτραγικά μεγαλομανής αρχηγός του είπε να τα κάνει λίγο μπάχαλο με κάτι μικροπολιτικά τσαλιμάκια περί κυβέρνησης που να έχει μέσα οπωσδήποτε και τον ΣΥΡΙΖΑ, έτσι για να μοιράζεται η ευθύνη, και αποδεικνύεται ότι ένας άνθρωπος σα το Βαγγέλη το Βενιζέλο δεν πρόκειται να πάρει μαθήματα από κανέναν απολύτως, συμπεριλαμβανομένης της πραγματικότητας.

Γενικά, το αποτέλεσμα των εκλογών είχε πάθος, σασπένς, αγωνία, ίλιγγο και αναγούλα. Επίσης, δεν είχε και πολύ μεγάλη σημασία. Το ότι βγήκε η Νέα Δημοκρατία πρώτη σημαίνει ότι αύριο δεν θα έχουμε bank run, ότι στιγμιαία θα ανέβει το χρηματιστήριο, ότι κερδίσαμε λίγο χρόνο, και τίποτα άλλο. Δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι "τα πράγματα θα πάνε καλύτερα". Ακόμα κι αν φτιαχτεί κυβέρνηση, κοίτα ποιοι θα την απαρτίζουν. Ρίξε, σε παρακαλώ, μια ματιά στο πολιτικό προσωπικό που θα αναλάβει να επαναδιαπραγματευτεί (ήθελα να 'ξερα αν γνωρίζουν τι επιδέχεται επαναδιαπραγμάτευσης και τι όχι), και φυσικά δες το πολιτικό προσωπικό που θα αναλάβει να εφαρμόσει μέτρα και να κάνει μεταρρυθμίσεις, και μετά δες απέναντι το ΠΑΣΟΞΥΡΙΖΑ από τη χώρα των παραμυθιών, αχαλίνωτο, να κάνει αντιπολίτευση νομίζοντας ότι πλέουν πάνω στο Γκράνμα.

Αρχίσαν ήδη οι πολιτικάντικες παλινωδίες και οι χειροβομβίδες και οι τραμπουκισμοί και η κλωτσοπατινάδα της συμμορίας των Ναζί, και στο τέλος της εβδομάδας παίζουμε και ποδόσφαιρο με τη Γερμανία, οπότε ο οχετός των αγανακτισμένων Ελλήνων, αυτών που κράδαιναν κρεμάλες και έκαιγαν τράπεζες και χαστούκιζαν γυναίκες και ούρλιαζαν και γκρίνιαζαν και μισούσαν και μισούνται, ο υπέροχος Ελληνικός λαός, που χάρη σ' αυτές τις εκλογές εμείς οι άσχετοι, οι απόμακροι, οι στη φούσκα μας για πρώτη φορά τον μετράμε και καταλαβαίνουμε ποιος στ' αλήθεια είναι, θα έχει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει την αισθητική και την ωριμότητά του σε οθόνες και δρόμους.

Είναι προφανές

Τίποτα καλό δεν μπορεί να βγει απ' όλα αυτά.