Τι ωραία μέρα που ξημέρωσε! Βρέχει καταρρακτωδώς και οι δρόμοι έχουν γίνει ποτάμια γιατί έχουν γκώσει όλα τα σιφώνια, κι είναι τα αυτοκίνητα με τα φώτα αναμμένα στις 12 το μεσημέρι γιατί έχει πέσει ένα σκότος σα μεταφυσικό καταπάνω στη χώρα, ποιος ξέρει γιατί, αλλά κατά τα άλλα είναι μια υπέροχη ημέρα, μια ημέρα ανάτασης, γιατί αντηχεί ακόμα στον ουρανό η φωνή του Λαού, ο αχός της εκπεφρασμένης του βούλησης, ή μπορεί να είναι απλά οι κεραυνοί.
Γίναν εκλογές! Υπέροχες, όπως πάντα, δημοκρατικές κι ελεύθερες. Κόντρα στους δημοσκόπους, σε συμφέροντα, σε θεωρητικούς του καναπέ και πολυλογάδες του πληκτρολογίου, ο λαός μίλησε, έκανε το δικό του, έκανε του κεφαλιού, ό,τι του γουστάρει έκανε, όπως πρέπει σε μια δημοκρατία.
Δεν αστειεύομαι.
διάβασε παρακάτω
Εφόσον εκφραζόμαστε ελεύθερα, ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει, και θα είναι όπως πρέπει, γιατί δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.
διάβασε περισσότερα →
Το θέμα των ελλείψεων στα σχολεία είναι όπως το θέμα της βιωσιμότητας του χρέους. Μπορείς να το κοιτάξεις από όποια οπτική γωνία σε συμφέρει και να βροντοφωνάξεις τα αιτήματα που σε βολεύουν.
διάβασε περισσότερα →
Το βασικό πολιτικό πρόβλημα της χώρας: Οι πολιτικοί σχηματισμοί που υπάρχουν, δεν αντιστοιχούν απόλυτα στις πολιτικές τάσεις που κυριαρχούν στην κοινωνία. Η ραγδαίες ζυμώσεις των τελευταίων χρόνων προσπαθούν να πληρώσουν το κενό -μα δεν το έχουν καταφέρει ακόμα. Απέχουμε αρκετά. Και στο κενό γεννιούνται τέρατα.
διάβασε περισσότερα →
Το νόημα μιας ψήφου, τα κίνητρα αυτών που τη ζητάν, μια απάτη, ένας κίνδυνος, κι άλλοι κίνδυνοι, μια φρίκη. Το παραδοσιακό παραλήρημα. Αυτή τη φορά, στο τέλος λέω τι θα ψηφίσω.
διάβασε περισσότερα →
Αυτό συνήθως δεν το κάνω, αλλά όλα αλλάζουν πια, το σύμπαν έχει αναποδογυριστεί, σε λίγο μπορεί να αρχίσω να ακούω ελληνικά τραγούδια, ποιος ξέρει. Οπότε ορίστε: Ανάμεσα στα δεκάδες emails και μηνύματα που έχω λάβει τα τελευαία 24ωρα, ξεχώρισα την παρακάτω ανάλυση του αναγνώστη Φ. Τη βρήκα ενδιαφέρουσα:
διάβασε παρακάτω
Γεια σας.
Τι κάνετε; Όλα καλά; Όχι ε;
Μαντεύω ότι είστε κι εσείς άυπνοι κι αποσβολωμένοι, και προσπαθείτε να καταλάβετε τι συμβαίνει, κάπως σαν τους κατοίκους της Πομπηίας καθώς έβλεπαν το βουνό να ξερνά παχιές και μαύρες τολύπες καπνού και στάχτη και φλεγόμενες κοτρώνες.
Καθώς κοιτάζω κι εγώ το ηφαίστειο μαζί σας, να μερικά πράγματα που σκέφτομαι:
διάβασε παρακάτω
Mια ομιλία που έδωσα το Μάιο του 2015, σε κοινό ηλικίας 19-23. Το θέμα της είναι οι μύθοι που επικρατούν στα μυαλά μας σήμερα, και οι συνέπειές τους.
διάβασε περισσότερα →
Σήμερα στην Καθημερινή γράφω για το μοντέλο της Σιγκαπούρης, μιας χώρας που έχει ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από 5% εδώ και σαράντα χρόνια, και ταυτόχρονα είναι ειρηνική και "πράσινη". Ένας αναγνώστης (δεν ήθελε να γράψω το όνομά του, ας τον αποκαλέσουμε "Φρειδερίκο Βον Νόιμαν Μπούκουρα") μου έγραψε ένα μήνυμα στο οποίο περιέγραφε την προσωπική του επαφή με τον δημιουργό του θαύματος της Σιγκαπούρης, τον ενάρετο δυνάστη Λι Κουαν Γιου, που λίγες ημέρες πριν πέθανε, στα 91 του χρόνια.
Γράφει ο Φρειδερίκος:
διάβασε παρακάτω
Ο ψυχολόγος Ντάνιελ Κάνεμαν, που έχει κερδίσει βραβείο Νόμπελ Οικονομίας, με τη δουλειά του μας αποδεικνύει ότι είμαστε λίγο-πολύ πίθηκοι με τρίχες, και το μυαλό που έχουμε το έχουμε για διακοσμητικό.
διάβασε περισσότερα →
social media