Εφόσον εκφραζόμαστε ελεύθερα, ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει, και θα είναι όπως πρέπει, γιατί δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.
διάβασε περισσότερα →
Το θέμα των ελλείψεων στα σχολεία είναι όπως το θέμα της βιωσιμότητας του χρέους. Μπορείς να το κοιτάξεις από όποια οπτική γωνία σε συμφέρει και να βροντοφωνάξεις τα αιτήματα που σε βολεύουν.
διάβασε περισσότερα →
Το βασικό πολιτικό πρόβλημα της χώρας: Οι πολιτικοί σχηματισμοί που υπάρχουν, δεν αντιστοιχούν απόλυτα στις πολιτικές τάσεις που κυριαρχούν στην κοινωνία. Η ραγδαίες ζυμώσεις των τελευταίων χρόνων προσπαθούν να πληρώσουν το κενό -μα δεν το έχουν καταφέρει ακόμα. Απέχουμε αρκετά. Και στο κενό γεννιούνται τέρατα.
διάβασε περισσότερα →
Το νόημα μιας ψήφου, τα κίνητρα αυτών που τη ζητάν, μια απάτη, ένας κίνδυνος, κι άλλοι κίνδυνοι, μια φρίκη. Το παραδοσιακό παραλήρημα. Αυτή τη φορά, στο τέλος λέω τι θα ψηφίσω.
διάβασε περισσότερα →Αυτό συνήθως δεν το κάνω, αλλά όλα αλλάζουν πια, το σύμπαν έχει αναποδογυριστεί, σε λίγο μπορεί να αρχίσω να ακούω ελληνικά τραγούδια, ποιος ξέρει. Οπότε ορίστε: Ανάμεσα στα δεκάδες emails και μηνύματα που έχω λάβει τα τελευαία 24ωρα, ξεχώρισα την παρακάτω ανάλυση του αναγνώστη Φ. Τη βρήκα ενδιαφέρουσα:
Γεια σας.
Τι κάνετε; Όλα καλά; Όχι ε;
Μαντεύω ότι είστε κι εσείς άυπνοι κι αποσβολωμένοι, και προσπαθείτε να καταλάβετε τι συμβαίνει, κάπως σαν τους κατοίκους της Πομπηίας καθώς έβλεπαν το βουνό να ξερνά παχιές και μαύρες τολύπες καπνού και στάχτη και φλεγόμενες κοτρώνες.
Καθώς κοιτάζω κι εγώ το ηφαίστειο μαζί σας, να μερικά πράγματα που σκέφτομαι:
Mια ομιλία που έδωσα το Μάιο του 2015, σε κοινό ηλικίας 19-23. Το θέμα της είναι οι μύθοι που επικρατούν στα μυαλά μας σήμερα, και οι συνέπειές τους.
διάβασε περισσότερα →Σήμερα στην Καθημερινή γράφω για το μοντέλο της Σιγκαπούρης, μιας χώρας που έχει ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από 5% εδώ και σαράντα χρόνια, και ταυτόχρονα είναι ειρηνική και "πράσινη". Ένας αναγνώστης (δεν ήθελε να γράψω το όνομά του, ας τον αποκαλέσουμε "Φρειδερίκο Βον Νόιμαν Μπούκουρα") μου έγραψε ένα μήνυμα στο οποίο περιέγραφε την προσωπική του επαφή με τον δημιουργό του θαύματος της Σιγκαπούρης, τον ενάρετο δυνάστη Λι Κουαν Γιου, που λίγες ημέρες πριν πέθανε, στα 91 του χρόνια.
Γράφει ο Φρειδερίκος:
Ο ψυχολόγος Ντάνιελ Κάνεμαν, που έχει κερδίσει βραβείο Νόμπελ Οικονομίας, με τη δουλειά του μας αποδεικνύει ότι είμαστε λίγο-πολύ πίθηκοι με τρίχες, και το μυαλό που έχουμε το έχουμε για διακοσμητικό.
διάβασε περισσότερα →Μια από τις ερωτήσεις που έκανα στον καθηγητή φιλοσοφίας του δικαίου Αριστείδη Χατζή για το 13ο #facepalm ήταν η εξής: Αν ήσουν βασιλιάς του σύμπαντος, και ήθελες να σώσεις την Ελλάδα, τι θα έκανες; Πέντε πράγματα του ζήτησα να μου πει, αυτά που θεωρεί πιο βασικά και καίρια. Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο το επεισόδιο, στο οποίο λέει και διάφορα άλλα ενδιαφέροντα πράγματα, για το Γιάνη Βαρουφάκη ας πούμε, και για το πώς είχε το Μπαράκ Ομπάμα στο διπλανό γραφείο στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου:
#Facepalm - Episode 13: Ο Αριστείδης Χατζής, Ο Ομπάμα Και Ο Βαρουφάκης by Tgeorgakopoulos on Mixcloud
Εσείς, όμως, τι θα απαντούσατε; Αν σας ζητούσα να μου πείτε τη μία αλλαγή που θα κάνατε αν μπορούσατε στην Ελληνική πολιτική, κοινωνική ή οικονομική πραγματικότητα, τι θα λέγατε; Μία, όχι πέντε. Ποια θα ήταν;
Για γράψτε ό,τι νομίζετε:
UPDATE: Συζητώ για τα αποτελέσματα εδώ.
social media