Έξι άνθρωποι μου έχουν στείλει αυτό το λινκ. Έξι. "Δες αυτό", λέει ο ένας. "Ανέβασε κι αυτό", λέει ο άλλος. Είναι ένας 3D printer σε σχήμα στυλού. Πατάς και γράφεις πλαστικά αντικείμενα επί τόπου. Οι δημιουργοί του ήθελαν να συγκεντρώσουν 30.000 δολάρια στο Kickstarter για να το φτιάξουν. Μέσα σε δύο μέρες έχουν συγκεντρώσει περίπου 900.000 (τώρα που γράφω).
Όλοι αυτοί που μου το έστειλαν: Κάτι ξέρουν.
Έρευνα που αφορά τα παιδάκια του Ηνωμένου Βασιλείου το έβγαλε το νούμερο. Το βρίσκω λογικό. Επίσης:
Over 22 million of Brits (45%) now use devices to communicate with friends and family even when they are in the same house, while 22% prefer speaking on the phone or via social media rather than face-to-face.
Έτσι που λες.
Δύο στοιχεία που βρήκα ενδιαφέροντα από την έρευνα του Pew Research Center, που σημαίνει "Ερευνητικό κέντρο Πίου":
1) Όλες οι ηλικιακές ομάδες εμφάνισαν πτώση στη χρήση των social media το τελευταίο εξάμηνο, εκτός από μία: 30-49. ΕΜΕΙΣ.
2) Το 16% των Αμερικανών χρησιμοποιεί το Twitter, λέει, κι αυτό ακούγεται μεγάλο, αλλά άκου: Το 15% χρησιμοποιεί το Pinterest. Το Pinterest!
Ολόκληρη η έρευνα εδώ.
Μετά από περίπου δύο δεκαετίες ραγδαίας ανάπτυξης, κατά τις οποίες άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνεί η ανθρωπότητα, τη φυσιογνωμία της παγκόσμιας οικονομίας και τον τρόπο που το είδος μας βλέπει τον εαυτό του, το ίντερνετ έφτασε στην ακροτελευταία φυσική του κατάληξη με τη δημοσίευση και διάδοση αυτής της φωτογραφίας.
Αυτό είναι ένα γουρουνάκι ηλικίας λίγων ημερών το οποίο γεννήθηκε με ατροφικά τα πίσω του πόδια, και στο οποίο έχει τοποθετηθεί ένα μικρό αυτοσχέδιο πατίνι για να τσουλάει, φτιαγμένο από παιδικά παιχνίδια.
Καθώς η ζωή σου θα εξελίσσεται με αναταράξεις και περιπέτειες και σκαμπανεβάσματα και δυσκολίες, ό,τι κι αν συμβεί, όποιος κι αν είσαι, στο εξής θα μπορείς να έρχεσαι πίσω σ' αυτήν εδώ τη σελίδα και να κοιτάζεις αυτήν εδώ τη φωτογραφία και, όσο κακή κι αν είναι η διάθεσή σου, όσο δύσκολη κι αν έχει γίνει η ζωή σου, να γελάς. Επίσης θα μπορείς να κοιτάζεις και αυτό το βίντεο, και να γελάς περισσότερο, για περισσότερη ώρα:
Αυτοί δεν είναι ηθοποιοί, κι αυτά δεν είναι σκηνικά, είναι ένας βουλευτής της πολιτείας του Γουίνιπεγκ και ο Υπουργός Εξωτερικών του Καναδά κι αυτή είναι η Βουλή και οι δυo τους συζητούν για το ενδεχόμενο μιας εισβολής από ζόμπι από το νότο και αν είναι προετοιμασμένος ο Καναδάς να αμυνθεί. Είναι, λέει.
Για να καταλάβω το context της στιχομυθίας έπρεπε να φτάσω μέχρι τη Washington Post.
The exchange was a playful jab at zombie-themed emergency prep in Quebec and the United States. The Center for Disease Control publishesda graphic novel called “Preparedness 101: Zombie Pandemic,” promoting the virtues of emergency kits. In Quebec, the Toronto Star reported, a “mock zombie invasion” was also the premise of a recent disaster-planning exercise.
Κανένα από τα τεχνο-ιντερνετικά sites που αναπαράγουν οτιδήποτε viral, τα Gizmodo και τα Mashable και τα τέτοια, δεν εξηγεί τι συνέβη. Μόνο παίζουν το βιντεάκι με ένα καλαμπούρι από κάτω.
Θα ήθελα κάποιος να το δείξει (υποτιτλισμένο) σε τίποτα Ανεξάρτητους Έλληνες έτσι, χωρίς άλλη εξήγηση. Να δούμε τι θα γίνει.
Η ΔΟΕ ανακοίνωσε πως από το 2020 η πάλη, ένα από τα αρχαιότερα αθλήματα στην ανθρώπινη ιστορία, αφαιρείται από το πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων. Στη θέση που μένει κενή θα επιλεγεί ένα από τα εξής αθλήματα: Μπέιζμπολ, καράτε, σκουός, ρόλερμπλεϊντ, αναρρίχηση, wakeboard (γουέηκμπορντ;) και wushu που δεν έχω ιδέα τι είναι (UPDATE: Φυσικά έψαξα και έμαθα -αλλά σήμερα ήταν η πρώτη φορά που γνώρισα την ύπαρξη αυτού του πράγματος). Αν θέλει, λέει, μπορεί να θέσει υποψηφιότητα και η πάλη, πάλι.
Πρόκειται για μια είδηση αναπάντεχη, και οι αντιδράσεις ήταν άμεσες. Να ένα Facebook page διαμαρτυρίας (αμερικάνικο). Να το αναπόφευκτο link-bait του Buzzfeed.
Και βέβαια, υπήρξαν και αντιδράσεις ενάρετης οργής, απαράμιλλης αισθητικής, υψηλού επιπέδου, στιβαρής λογικής, στέρεης επιχειρηματολογίας, ψυχραιμίας και κομψότητας στο ελληνικό ίντερνετ. Η αφορμή γι' αυτό εδώ το post:
Λένε: Όποιος ψάχνει, βρίσκει. Έχουν δίκιο. Αλλά τι ψάχνει; Και, κυρίως: Τι είναι αυτό που βρίσκει;
Οι αναζητήσεις στο μαγικό κι ενίοτε μαγευτικό εργαλείο που λέγεται Google βγαίνουν αυτόματα κι ακαριαία από μηχανές μεγάλες και αχανείς και μυστήριες. Μα κοίτα: Μερικές φορές, ανακυκλώνοντας δημοφιλείς αναζητήσεις των ανθρώπων, αυτό το μυστήριο και θολό πολυδιάστατο zeitgeist, μπορεί να γεννήσει πράγματα αναπάντεχα. Σχεδόν ποιητικά.
Δεν είναι σαν ποίηση; Διαβασμένα στη σειρά, δεν μοιάζουν να παρακαλάν για μελοποίηση;
Σε ετούτο εδώ το καταπληκτικό εργαλείο που λέγεται Tweetping βλέπεις κάθε tweet που γίνεται αυτή τη στιγμή στον κόσμο να λάμπει σα φωτάκι στο σημείο από το οποίο γίνεται. Μεγάλες πόλεις της Δύσης φωτίζονται υπέρλαμπρες μέσα σε δευτερόλεπτα, μα μεγάλες εκτάσεις της Γης μένουν μαύρες για πολλή ώρα, μέσα στην ηλεκτρονική μουγκαμάρα. Είναι θαυμάσιο για χάζεμα, δες.
Άντε να δούμε #februarios instagr.am/p/myZE5/
— Th. Georgakopoulos (@tgeorgakopoulos) February 1, 2012
Πριν από ένα χρόνο, όπως πιθανότατα ξέρεις αν είσαι τακτικός θαμώνας, ξεκίνησα να γράφω ένα μυθιστόρημα. Και, όπως ίσως θυμάσαι, ή όπως ίσως έμαθες αργότερα, ξεκίνησα να το γράφω κάπως ασυνήθιστα. Κάθε μέρα έγραφα κι ένα κεφάλαιο, και το ανέβαζα στο site που είχα φτιάξει γι' αυτή τη δουλειά, για να το διαβάζει ο κόσμος. Και κόσμος, πράγματι, το διάβασε.
Tον Φεβρουάριο februarios.com ίσως πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε όπως το Lost. Να αφήνουμε να βγουν πεντε-έξι. @tgeorgakopoulos
— eliana chrysikopoulo (@elianoula) February 3, 2012
Από την 1η μέχρι τις 29 Φεβρουαρίου έγραψα 29 κεφάλαια, ένα κάθε μέρα, εβδομήντα χιλιάδες λέξεις σύνολο, ένα ολόκληρο βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεκαπέντε χιλιάδες επισκέπτες διάβασαν πάνω από εκατό χιλιάδες κεφάλαια, όσα πρόλαβε ο καθένας, μέσα σ' αυτό το μήνα. Μετά αυτό το πρώτο δοκίμιο "κατέβηκε" από το site και στη συνέχεια ξαναέπιασα το κείμενο από την αρχή, το επιμελήθηκα, του προσέθεσα πράγματα εκεί που χρειαζόταν προσθήκες, αφαίρεσα πράγματα που έπρεπε να αφαιρεθούν, και ο τελικός, ολοκληρωμένος "Φεβρουάριος" τελικά κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη στα μέσα του περασμένου καλοκαιριού.
Πράγματα που μου συμβαίνουν ενώ διαβάζω februarios.com του @tgeorgakopoulos: συμπαθώ τον Posidonia oceanica, κάτι φύκια της Μεσογείου
— Anastasia Kamvissi (@Anastasialadiab) February 11, 2012
με το δάχτυλο στο F5 περιμένω να μαυρίσει το γκρι 11 στο februarios.com του @tgeorgakopoulos
— Pinelopi Kapnoula (@lopilopi) February 11, 2012
Ήταν μια διαδικασία πολύ ωραία. Για να γιορτάσουμε τον ένα χρόνο από την έναρξη του πειράματος που έγινε βιβλίο, λοιπόν, θα κάνουμε το εξής: Θα παίξουμε το "Φεβρουάριο" ξανά.
Να μια περίεργη ιστορία: Τις προάλλες βάνδαλοι εισέβαλαν στο λόμπι ξενοδοχείου στο ταραγμένο Κάιρο και έκαναν αυτό που κάνουν οι βάνδαλοι: Βανδαλισμούς. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης, ο διαχειριστής του λογαριασμού του ξενοδοχείου στο Twitter ανέβαζε μερικά πανικόβλητα tweets, εκλιπαρώντας για την επέμβαση της αστυνομίας.
THUGS HAVE ENTERED THE IC SEMIRAMIS ON THE CORNICHE!
— InterContinental (@ICSEMIRAMIS) January 29, 2013
Δες ολόκληρο το timeline της ιστορίας σ' αυτό το Storify του Al Jazeera.
social media