New Yorker

Review: Ο New Yorker Στο iPad

IMG_9733

Ο New Yorker, ένα περιοδικό το οποίο αποκαλώ “Ο” και όχι “το” για να δείξω ότι είμαι σοφιστικέ και κοσμοπολίτης, είναι το καλύτερο περιοδικό του κόσμου, κι αυτό δεν το λέω μόνο για να φανώ σοφιστικέ και κοσμοπολίτης. Το διαβάζω χρόνια, για κάποιο λόγο που δεν έχω καταλάβει ακόμα το συλλέγω κιόλας, και πάντα πίστευα πως όταν πάψω να ασχολούμαι με περιοδικά, αυτό θα είναι το τελευταίο που θα συνεχίσω να διαβάζω για πάντα. Πράγμα που με έκπληξη συνειδητοποιώ, σκεπτόμενος τη ζωή μου τους τελευταίους μήνες, ότι δεν ισχύει. Γιατί στην ουσία έχω ήδη σταματήσει να διαβάζω περιοδικά. Από τότε που κάτι άλλαξε.

Από τότε που μπήκε στη ζωή μου το iPad.

Από τότε που το δοκίμασα (και στη συνέχεια το αγόρασα) σπάνια πιάνω στα χέρια μου περιοδικά (ή βιβλία, αλλά αυτό είναι μια άλλη υπόθεση). Το Wired, το άλλο περιοδικό που διάβαζα πιστά,το ξεφυλλίζω πια στα γρήγορα, και μετά μπαίνω στο Ίντερνετ και βάζω στο Instapaper τα σημαντικά άρθρα. Η στοίβα με τα αδιάβαστα (λάθος: “τους αδιάβαστους”) New Yorker ψηλώνει ολοένα. Βλέπεις, σε όλες τις φάσεις της ζωής μου που διάβαζα περιοδικά (στην τουαλέτα, στο κρεβάτι πριν το νάνι) πλέον χρησιμοποιώ το iPad, που έχει άρθρα να διαβάσω, αλλά έχει και Angry Birds, έχει και Twitter. Και τώρα κοίτα, πάνω στην ώρα. Ο New Yorker βγήκε και στο iPad (iTunes link). Κατέβασα το πρώτο τεύχος ( €3.99!) και το διάβασα. Τι κατάλαβα;

Read more

Ο Καλύτερος Τρόπος Να Διαβάζεις Μεγάλα, Περιοδικίστικα Κείμενα

instapaperΜπορεί όπως κι εγώ να είσαι άνθρωπος πολυάσχολος, να μην έχεις πολύ χρόνο για χάζεμα ή χάσιμο. Μπορείς επίσης όπως κι εγώ να σου αρέσουν αυτά τα μεγάλα άρθρα, τα δημοσιογραφικά, που είναι ξερωγώ δέκα χιλιάδες λέξεις για έναν πάστορα από τον Αμερικάνικό Νότο, ή δεκαοχτώ χιλιάδες λέξεις για το παράνομο εμπόριο διαμαντιών στο Κονγκό. Τέτοιες ιστορίες, αληθινές και καλογραμμένες, που μπορείς να τις διαβάσεις σε μια καθισιά, αλλά δεν μπορείς να τις διαβάσεις στο γραφείο, κοιτάζοντας την οθόνη του γκομπιούτερ. Σου έχω ξαναγράψει για το longform.org, που συγκεντρώνει κάμποσες από δαύτες, από τα μεγαλύτερα περιοδικά του κόσμου, για να μην ψάχνεις. Σου ‘χω γράψει και γι’ αυτά τα βιβλία, που κυκλοφορούν κάθε χρόνο και περιέχουν τα καλύτερα τέτοια κείμενα της χρονιάς, τα βραβευμένα, τα τοπ οφ δε τοπ. Αλλά δεν σου έχω γράψει για τον καλύτερο τρόπο να τα διαβάζεις αυτά τα κείμενα, και αυτό ήταν παράλειψη. Γιατί καλά είναι τα περιοδικά, αλλά άντε να έχουν ένα τέτοιο μέσα στο κάθε τεύχος. Το πολύ δύο. Καλά και τα βιβλία, αλλά μια φορά το χρόνο βγαίνουν, δε φτουράνε. Και καλό και το κομπιούτερ, αλλά άντε βγάλε τα μάτια σου δυο ώρες για να διαβάσεις κάτι τέτοιο.

Ο καλύτερος τρόπος είναι άλλος: Instapaper στο iPad.

Διάβασα το εξής post του ιδρυτή του Wired Κέβιν Κέλι, ο οποίος έκανε ακριβώς την ίδια ανακάλυψη: Το Instapaper είναι ένα εργαλείο που σου επιτρέπει να bookmark (ρήμα!) τα κείμενα που θέλεις. Αφού βάλεις ένα bookmark που λέγεται “read later” στον browser σου, ψαχουλεύεις στα Ίντερνετς, βρίσκεις αυτά που σε ενδιαφέρουν (στο longform.org ή αλλού), και τα μαρκάρεις με το read later για να κάνεις αυτό που λέει: Να τα διαβάσεις αργότερα. Μετά πας στο iPad, το iPod Touch ή το iPhone και κατεβάζεις το application του Instapaper. Κάνεις log-in και νάτα τα posts που έχεις μαρκάρει, έτοιμα να τα διαβάσεις -και οffline άμα λάχει. Το πιο ωραίο είναι το εξής: Τα posts στα δείχνει “γυμνά” από διαφημίσεις και σχεδιαστικές τζιριτζάτζουλες των sites, με ωραία fonts, σαν να διαβάζεις e-book. Η εμπειρία στο iPad είναι καταπληκτική. Παρ’ όλο που το μηχανηματάκι έχει διάφορα προβλήματα στην ανάγνωση (περιγράφονται αναλυτικά εδώ), γι’ αυτή τη δουλειά είναι ό,τι πρέπει.

Το μόνο πρόβλημα (σε πολλά εισαγωγικά) που μένει είναι το να βρίσκεις υλικό για να το διαβάζεις έτσι. Ο Κέβιν Κέλι αποφάσισε να φτιάξει μια λίστα με τα καλύτερα δημοσιογραφικά κείμενα που γράφτηκαν ποτέ, για να πάρεις ιδέες και να τα instapaper (ρήμα!) για να τα διαβάσεις στο δικό σου iPad/iPhone/άντε και PC. Εγώ του πρότεινα δύο: Αυτό κι αυτό.

Read more

Το Μέλλον Των Περιοδικών XXIV: Όχι

Ετούτο εδώ το πανέμορφο concept το έφτιαξαν οι designers της Berg για την Bonnier (Popular Science, Parenting κα), και δείχνει άλλη μια ιδέα για τα “ψηφιακά περιοδικά” που θα κυκλοφορούν σε tablets που δεν υπάρχουν ακόμη. Σου έδειξα τις προάλλες κι αυτή τη μορφή από το Sports Illustrated. Δες το βίντεο προσεκτικά και μετά μπες εντός για να σου εξηγήσω γιατί πρόκειται για μια ιδέα ανεδαφική, που δεν έχει τύχη και είναι “κολλημένη” στο παρελθόν.

Read more

Στην Κόλαση Της Μιανμάρ

Η Βόρεια Κορέα δεν είναι η μόνη αποκομμένη απ’ τον κόσμο χούντα στον πλανήτη. Σε ένα εντυπωσιακό κείμενο ο Τζορτζ Πάκερ περιγράφει ένα καθεστώς που δεν θα έπρεπε να υπάρχει στον 21ο αιώνα. Από τον New Yorker:

In 1987, I backpacked through Burma on a one-week visa, the maximum time allowed. I had never seen a place so untouched by the West; even Pepsi was illegal. The country was ruled by General Ne Win, who had led the 1962 coup and subsequently imposed on Burma an isolation nearly as extreme and self-destructive as North Korea’s. He governed through force, paranoia, and superstition: a few weeks before my visit, Ne Win, advised by his astrologer that the number nine was auspicious, abolished all Burmese banknotes of twenty-five, thirty-five, and seventy-five kyats, replacing them with two new denominations—forty-five and ninety—that are divisible by nine and whose numerals add up to nine. Countless Burmese lost their life savings. Yet there were no major protests.

UPDATE: Ο αναγνώστης Γιώργος Ράδος έγραψε μια έρευνα για τη Μπούρμα στα πλαίσια μιας ομαδικής εργασίας για την κλεπτοκρατία. Μπες εντός του post για να τη διαβάσεις.

Read more