Samsung Galaxy Note III

Αυτό εδώ το πράγμα που χρησιμοποιώ καθημερινά εδώ και δέκα ημέρες δεν είναι tablet και, ασφαλώς, δεν είναι απλό κινητό τηλέφωνο. Είναι κάτι ανάμεσα, μια υβριδική κατηγορία συσκευής που εισήγαγε η Samsung πριν από δύο χρόνια έτσι, on a whim, με άγνοια κινδύνου, υπό τη θυμηδία τεχνοχίψτερ της Δύσης, και πέτυχε, πέτυχε θεαματικά, πέτυχε κολοσσιαία. 45 εκατομμύρια Samsung Galaxy Notes έχουν πουληθεί στον κόσμο μας τους τελευταίους 25 μήνες, τα 5 εκ των οποίων της τρίτης εκδοχής, της φρέσκιας, που έχω εδώ και δοκιμάζω.

Στις παρακάτω λέξεις εξηγώ:

Γιατί είναι τόσο πετυχημένο αυτό το πράγμα.
Πώς τα πάει στο τεστ του κομοδίνου.
Πού (με) χάνει.
Και πόσο.

Κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε στο review του Samsung Galaxy Note III.

1. Για να σε βλέπω καλύτερα

Δεν υπάρχει άνθρωπος με μάτια και τας φρένας σώας που θα δει την αναμμένη, τεράστια, 5,7 ιντσών & full HD οθόνη του Samsung Galaxy Note III και δεν θα πει μία λέξη ή μία φράση ενθουσιασμού, συνήθως επιστρατεύοντας βωμολοχίες. Η οθόνη του SGN3 (ας το λέμε έτσι, χάριν συντομίας) είναι ένα λαμπερό αριστούργημα, μια γιγάντια επιφάνεια εκατομμυρίων αόρατων φωτεινών και πολύχρωμων πίξελ που δείχνουν τα πάντα πιο όμορφα και καθαρά από την τρισδιάστατη πραγματικότητα. Δεν είναι μόνο το μέγεθός της, ή η ανάλυση. Η οθόνη του SGN3 είναι πιο φωτεινή, με καλύτερο contrast και πιο ρεαλιστικά χρώματα από την -θεωρητικά εφάμιλλη- οθόνη του μικρότερου Samsung Galaxy S4.

Για να το θέσω με σαφήνεια: Η οθόνη του Samsung Galaxy Note III είναι η καλύτερη που έχω δει σε κινητό τηλέφωνο. Αν θεωρήσουμε το SGN3 κινητό τηλέφωνο, τέλος πάντων.

Η οθόνη είναι η βιτρίνα μιας συσκευής που μοιάζει φτιαγμένη όσο πιο συμπυκνωμένη γίνεται. Το μεγαλύτερο μέρος της πρόσοψης είναι οθόνη, τα περιθώρια αριστερά και δεξιά είναι απειροελάχιστα, το πάνω και το κάτω μέρος ίσα που χωράνε ηχείο/κάμερα/αισθητήρες/κουμπιά. Το πίσω μέρος είναι φτιαγμένο από σαγρέ πλαστικό που στην περιφέρεια έχει ψεύτικες “ραφές” για να μοιάζει δήθεν με δέρμα, μια σχεδιαστική επιλογή που σε πολλούς αρέσει αλλά που εμένα μου φαίνεται κιτς και άχρηστη. Πάντως η υφή της γιγάντιας πλάτης είναι μ’ αυτό τον τρόπο πιο ευχάριστη από τη λεία γλιστράδα του φτηνού πλαστικού του προηγούμενου Note (ή και του S4 εδώ που τα λέμε). Στο πάνω μέρος της πλάτης βρίσκεται το μικρό καρούμπαλο της κάμερας, στην κάτω δεξιά γωνία βρίσκεται χωμένη η γραφίδα, κάτω βρίσκεται η τρύπα του φορτιστή, πάνω η τρύπα του ακουστικού, κι αυτό ήταν. Το SGN3 είναι μια στιβαρή και καλοφτιαχμένη πλακέτα από πλαστικό και γυαλί, όσο πιο συμπυκνωμένη και μαζεμένη γίνεται γύρω από το focal point της όλης ιστορίας, το ένα και μοναδικό πράγμα που έχει σημασία: Την οθόνη.

[motto_right]

Για να το θέσω με σαφήνεια: Η οθόνη του Samsung Galaxy Note III είναι η καλύτερη που έχω δει σε κινητό τηλέφωνο.

[/motto_right]

Το Samsung Galaxy Note III, αν παραβλέψουμε το μέγεθος, είναι ένα κανονικό κινητό τηλέφωνο με Android 4.3 με το Touchwiz της Samsung από πάνω, με όλα τα καλά και τα κακά που σημαίνουν αυτά τα λόγια -τα μεν πολύ περισσότερα των δε. Μ’ αυτή τη συσκευή μπορείς να παίρνεις τηλέφωνα, να στέλνεις μηνύματα, να κρατάς σημειώσεις και να ζωγραφίζεις πέη με τη γραφίδα, να τραβάς φωτογραφίες και βίντεο και να χρησιμοποιείς όσες από τις εκατοντάδες χιλιάδες εφαρμογές του Android χρειάζεσαι. Είναι κι αυτό φορτωμένο με ένα σωρό applications της Samsung τα οποία δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσεις ποτέ, κάποια από τα οποία είναι ενοχλητικά (όταν πατάω το κουμπί ενώ είμαι στην αρχική οθόνη μου βγάζει κάτι που λέγεται “My Magazine”, ούτε που κατάλαβα περί τίνος πρόκειται, ούτε και θέλω) αλλά σε γενικές γραμμές είναι, όπως και το μικρό αδερφάκι του το Samsung Galaxy S4, ένα πάρα πολύ καλό και εξαιρετικά γρήγορο κινητό τηλέφωνο, υπερτερώντας μάλιστα από εκείνο σε δύο πολύ σημαντικά πράγματα: Τη μπαταρία, που είναι θηριώδης και κρατάει και μιάμιση ημέρα, χωρίς υπερβολή και -είπαμε- την οθόνη. Αν παραβλέψουμε το θέμα του μεγέθους, το SGN3 είναι ένα καλύτερο κινητό από το SGS4.

Ωστόσο, το μέγεθος ετούτης της συσκευής δεν είναι κάτι που μπορεί κανείς να παραβλέψει για πολύ.

Σταματώ να το παραβλέπω τώρα.

2. Το τεστ του κομοδίνου

Το συγκεκριμένο τεστ το ξέρεις πια, βάζω στο κομοδίνο ό,τι συσκευή υπάρχει στο σπίτι και δοκιμάζω: Την επόμενη το πρωί, ποια θα πιάσει το χέρι για να δει το μάτι τα πρώτα emails και notifications της ημέρας;

Όπως το περίμενα, δίπλα σε ένα iPhone 5S, ένα iPhone 5C, ένα Samsung Galaxy S4 κι ένα iPad Air, το δικό μου το χέρι το πρωί πήγαινε κατευθείαν για το Samsung Galaxy Note III. Από πολλές απόψεις είναι μια ιδανική συσκευή, όχι μόνο για το κομοδίνο, αλλά για τα περισσότερα σενάρια χρήσης μέσα στο σπίτι, από το να απαντήσεις ένα γρήγορο μήνυμα (το γιγάντιο πληκτρολόγιο και ο -πολύ καλύτερος από του iOS- διορθωτής βοηθάνε) μέχρι να τσεκάρεις στα γρήγορα το Twitter. Το μέγεθος της οθόνης το κάνει ιδανικό για τις περισσότερες δουλειές, πολύ πιο άνετο από ένα τυπικό Android με οθόνη 4,7-5 ιντσών, και ασφαλώς πολύ πιο εύχρηστο από ένα μικρουλάκι iPhone. Μια ταμπλέτα προσφέρεται καλύτερα για διάβασμα, βέβαια, αλλά μια ταμπλέτα δεν είναι κινητό τηλέφωνο. Και πρωί πρωί με την τσίμπλα στο μάτι το να σου φωτίζουνε τη μάπα 10 λαμπερές ίντσες δεν είναι και ό,τι πιο ευχάριστο. Οπότε αν έπρεπε να διαλέξω μόνο μία συσκευή για μέσα στο σπίτι από όλες αυτές που έχω στο κομοδίνο, όπως αποδεικνύει η πράξη τις τελευταίες δέκα ημέρες, το Samsung Galaxy Note III θα διάλεγα.

Και φταίει η οθόνη.

Μην έχεις γι’ αυτό καμία αμφιβολία.

Είναι απλά καλύτερη από των μικροτερων συσκευών, χειρότερη μόνο από τις οθόνες συσκευών μεγαλύτερων. Τώρα που ο κουρνιαχτός καταλάγιασε και οι “retina” οθόνες με τα εξωφρενικά ppi είναι κοινός τόπος, η διαφοροποίηση είναι προφανής: Είμαστε οπτικά όντα, κι όσο πιο μεγάλα μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα (τα γράμματα, τις εικόνες, τις κινούμενες εικόνες) τόσο το καλύτερο. Όσο μεγαλύτερη η οθόνη, τόσο το καλύτερο.

Σωστά;

Περίπου.

Γιατί υπάρχουν όρια. Τα οποία γίνονται προφανή, όταν κάποιος βγαίνει στον πραγματικό κόσμο, έξω απ’ το σπίτι.

3. Το τεστ της τσέπης

Αυτό είναι ένα άλλο τεστ, το οποίο κάνω πιο σπάνια. Το έκανα πέρυσι. Το έκανα πάλι και φέτος. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Ακούστε να δείτε.

Το Samsung Galaxy Note III είναι μια καταπληκτική συσκευή για να κάνεις δουλειές ιντερνετικές και άλλες, μα όταν τη βάζεις στην κωλότσεπη, εξέχει. Στην εσοχή που έχει το αυτοκίνητό σου, όπου έχεις συνηθίσει να χώνεις το κινητό όταν οδηγείς, πιθανότατα δε χωράει. Είναι σα τον ατσούμπαλο συμμαθητή που εξέχει από τις σχολικές φωτογραφίες. Απροσάρμοστο. Τεράστιο.

Στο δρόμο χρειάζεσαι πολύ λιγότερα πράγματα από τις ηλεκτρονικές σου συσκευές: Να ανάβουν γρήγορα, να σου δείχνουν αυτό που χρειάζεσαι όσο το δυνατό πιο εύκολα, με λίγες απλές κινήσεις, να μη σου πέφτουν, να μη σου σακουλιάζουν την τσέπη. Με το Samsung Galaxy Note III η χρήση στο δρόμο είναι μπελάς. Χρειάζεται μεγαλύτερες κινήσεις των δαχτύλων, περισσότερη άνεση κινήσεων, περισσότερη προσοχή στη χρήση για να μη σου πέσει όταν, για παράδειγμα, προσπαθείς να βγάλεις φωτογραφίες, και η τσέπη που το φιλοξενεί πάντα σακουλιάζει, οποιαδήποτε κι αν είναι.

Δεν είναι απλό πράγμα να κουβαλάς το SGN3 για κινητό τηλέφωνο. Δοκίμασε, ας πούμε, νύχτα, σε χώρο που άνθρωποι έχουν πάει για να φάνε και/ή πιουν με την ησυχία τους, να το ανοίξεις για να τσεκάρεις τα email σου. Απόλαυσε την προσοχή καθώς η υπέρλαμπρη φωταγωγία της γιγάντιας οθονάρας στρέφει όλα τα βλέμματα του ως τότε ημισκότεινου χώρου προς το μέρος σου.

Κουβαλώντας το Samsung Galaxy Note III και το iPhone 5S  για μερικές ημέρες στις εξωτερικές μου διαδρομές, το συμπέρασμα έγινε ξεκάθαρο. Σταμάτησα να κουβαλάω το Galaxy Note έξω πολύ γρήγορα.

4. To Συμπέρασμα

Όλα τα παραπάνω, βέβαια, δεν ισχύουν για όλους αυτούσια. 45 εκατομμύρια άνθρωποι ανάμεσά μας προφανώς δεν έχουν πρόβλημα να κουβαλάνε ένα Samsung Galaxy Note έξω, ή τα πολλά προσόντα του συγκεκριμένου γκάτζετ υπερτερούν της άβολης διαδικασίας τούτης. Εμένα κατά τα άλλα μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η συσκευή, σας το γράφω με ειλικρινή ενθουσιασμό, ακόμα την έχω και την ματσακονιάζω εδώ μέσα, είναι μια απόλαυση, αλλά εκεί έξω, χμ. Ζορίζομαι. Δε με βολεύει. Ξέρω πια πως, όση προσπάθεια και να κάνω, δε θα με βολέψει πραγματικά.

[motto_right]

Είμαστε οπτικά όντα, κι όσο πιο μεγάλα μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα (τα γράμματα, τις εικόνες, τις κινούμενες εικόνες) τόσο το καλύτερο. Όσο μεγαλύτερη η οθόνη, τόσο το καλύτερο.

[/motto_right]

Και βεβαίως, πέρα από το αν βολεύει ή όχι λόγω μεγέθους, υπάρχει και το θέμα της τιμής. Το Galaxy Note III κοστίζει χωρίς συμβόλαιο 800 ευρώ από τους παρόχους, είναι δηλαδή 70 ευρώ φθηνότερο από το αντίστοιχο iPhone 5S (με τα 32 GB) αλλά πανάκριβο από κάθε άλλη άποψη, και πολύ ακριβότερο από το Samsung Galaxy S4 ή το HTC One, ή το LG G2.

Με την τιμή ετούτη γίνεται σαφές ότι η επιλογή ενός Galaxy Note δεν είναι δίλημμα. Για τα 45 εκατομμύρια που ‘χουν πάρει ήδη και για όλους όσοι θα πάρουν στο μέλλον, η επιλογή είναι προφανής. Δεν θέλουν ένα από τα φτηνότερα, μικρότερα -δεν θέλουν κινητό. Θέλουν. Αυτό. Phablet, πες το όπως θες. Για τις ανάγκες τους τους εξυπηρετεί καλύτερα. Μπορεί και να μη βγαίνουν και τόσο συχνά από το σπίτι, ποιος ξέρει.

Εμένα με βοήθησε, πάντως, ετούτη η απόπειρα, να επιβεβαιώσω αυτό που ήξερα ήδη: Τα μικρούλικα iPhone είναι υπερβολικά μικρούλικα. Τούτο εδώ είναι υπερβολικά τεράστιο. Πιάνοντας ξανά το Samsung Galaxy S4, μετά από όλες αυτές τις ημέρες έντονης, απολαυστικής και φανατικής χρήσης του Galaxy Note III, επανεπιβεβαίωσα πως, ναι, κάπου εδώ γύρω είναι το ιδανικό μέγεθος που πρέπει να έχει ένα smartphone το 2013.

Κι ό,τι μαθαίνει κανείς καλό είναι.

Βαθμολογία: 7.05

(πώς βγήκε η βαθμολογία;)

 

Διάβασε επίσης: Το review του smartwatch Samsung Galaxy Gear

Άλλα χρήσιμα reviews:
iPhone 5S
Samsung Galaxy S4
HTC One
Nexus 4
Samsung Galaxy Note II